วันอาทิตย์ที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2555

ภาระกิจเบาๆ..วันเสาร์อาทิตย์

โรงพยาบาลสมเด็จพระยุพราชด่านซ้าย ติดตั้งระบบเครือข่าย เมื่อปี 2545 ในตอนนั้นได้งบประมาณมาแบบส้มหล่นวงเงินหนึ่งล้านหกแสนบาทจากกระทรวง ในขณะที่ผมเองก็ยังไม่ค่อยประสีประสากับการบริหารจัดการ ระบบเครือข่ายขนาดใหญ่มากนัก ตอนนั้นเท่าที่ทำได้ คือ ทำเครือข่ายเล็กๆสำหรับร้านอินเตอร์เนตเท่านั้นเอง

ผ่านมาสิบปีมีอะไรที่เปลี่ยนแปลงไปมาก อีกทั้งระบบเครือข่ายจากเดิมที่มีลูกข่ายเพียงแค่ 20 เครื่องกับ Server พร้อม UPS ของ APC 1 ชุด ซึ่งตัว server ปลดระวางไปหลายปีแล้ว แต่เครื่องลูกข่ายยังมีเหลือใช้งานอยู่ในระบบอีก 2-3 ตัว ยี่ห้อATEC ไม่น่าเชื่อว่ามันยังทำงานได้ดีมาก ผมเคยคุยเล่นๆกับน้องๆที่ทำงานว่าบริษัทมันคงไม่ผลิตเครื่องแบบนี้ออกมาอีกแล้ว เพราะมันทนเกินไป  
ในช่วงที่มีการขยายระบบเพื่อรองรับ HOSxP ปี 2548 มีการสั่งซื้อคอมพิวเตอร์เข้ามาเพิ่มอีกจำนวนมาก แต่เนื่องจากเครื่องคอมพิวเตอร์แบรนด์เนมดังราคายังแตะไม่ค่อยถึง ส่วนใหญ่จึงได้แต่ใช้เครื่องประกอบ(เอง) มีหลายเครื่องที่ซื้อมาใช้ได้ 2-3ปี ต้องได้รื้ออุปกรณ์ข้างในเพื่ออัพเกรตเปลี่ยนใหม่ ภายนอกอาจจะดูโทรมๆแต่สเปกข้างในตะติ้งโหน่งขั้นเทพ  ชีวิตการทำงานที่วนเวียนอยู่การซ่อม อัพเครื่องใหม่ ย้ายเครื่องไปมา จนมีปัญหากับเจ้าหน้าที่งานพัสดุบ่อยๆ เพราะหาเครื่องไม่ค่อยเจอ(ไม่ฮา)


หลังจากที่เครื่องแบรนด์เนมลดราคาลงมากจนใกล้เคียงกับราคาเครื่องประกอบ แต่เพียบพร้อมกับคุณสมบัติที่เสถียรกว่าทำให้ตัดสินใจไม่ยากว่าควรจะเลือกแบบไหน ก็ต้องยอมรับครับว่าความที่เป็นเครื่องประกอบมาจากโรงงานมันช่วยลดปัญหากวนใจได้เยอะทีเดียว ถึงแม้ตัวเครื่องจะใช้งานได้ดีแต่ทว่าเมาส์กับคีย์บอร์ดมักไม่เป็นอย่างนั้นเพราะต้องทนไม้ทนมือกับผู้ใช้หลายคน ทำให้ผมต้องวางแผนเปลียนเมาส์และคีย์บอร์ด ซึ่งกำหนดให้แต่ละจุดใช้ประมาณ 3 ปี /ต่อชุด ประสบการณ์ที่ผ่านมาสอนว่า อย่าเสียน้อย..เสียยาก เสียมาก..เสียง่าย เพราะก่อนหน้านี้ผมเลือกซืัอของคุณภาพตามราคา(ถูก)เข้าว่า ทำให้พบปัญหาบ่อยๆ ในช่วง 2-3 ปี หลังเลยขอกรรมการบริหารจัดหนัก จ่ายเพิ่มอีกนิดเพื่อให้ได้คุณภาพชีวิต ดีไซน์ที่หรู ดูดีมีชาติตระกูล..ขึ้นมาอีกหน่อย

วันเสาร์อาทิตย์นี้เลยมีคิวที่ต้องเปลี่ยนเมาส์คีย์บอร์ดให้กับจุุดบริการตามแผนจำนวน 20 ชุด ผมจึงมอบหมายงานเบาๆให้น้องที่อยู่เวรศูนย์คอมพิวเตอร์ทำให้เรียบร้อย ในขณะที่ผมเองมีงานหนักๆ ที่ยังค้างคาใจวันนี้เลยนัดคุณหมอโจ ทันตแพทย์ ซึ่งเป็นกรรมการสารสนเทศเทศด้วยกัน มาช่วยกันเคลียเรื่องรหัสหัตถการทันตกรรมที่คาราคาซังมาหลายวันแล้ว

วันอาทิตย์ฤกษ์งามยามดีจึงเริ่มปักหลักแก้ไขกันตั้งแต่สิบโมงกว่าๆ นึกว่าจะง่ายเหมือนปลอดกล้วย แต่เอาเข้าจริงๆปาเข้าไปเกือบหกโมงเย็น งานนี้ไม่มีถ้าไม่มีหมอโจมาช่วยดูด้วยกันให้ผมทำคนเดียวก็คงจะไปไม่เป็น และถ้าผมปล่อยให้หมอโจทำตามลำพังก็อาจจะถอดใจบ๊ายบายกลับบ้านไปเสียก่อน งานนี้เลยถือคติที่ว่า "คนเดียวหัวหาย สองคนเพื่อนตาย..และได้กลับบ้านด้วย"  เร่งปั่นงานกันจนเสร็จเรียบร้อยพร้อมที่จะให้ฝ่ายทันตกรรมทันใช้รหัสหัตถการใหม่ในวันพรุ่งนี้

ถึงไม่มีคนร้องขอว่าอยากได้ แต่ฝากไฟล์ไว้เพื่อจะมีใครอยากจะโหลดเอาไปดู..

dttm.cds download
dttm.xls  download

2 ความคิดเห็น:

  1. ยังมีขำ ๆ คลายเดรียดส่งท้ายนะครับ :)

    ตอบลบ
  2. ขอบคุณครับ กำลังอยากได้พอดี เดี๋ยวขอเวลาศึกษาสักหน่อย

    ตอบลบ