กรุณา อ่านให้จบ...

22.00 น. รถทัวร์ ภูเรือ-กรุงเทพฯ

รถทัวร์สาย ภูเรือ-กรุงเทพฯ จอดรอรับผู้โดยสาร เลขที่นั่ง 2D ชิดริมหน้าต่างคือที่นั่งของผม จุดหมายปลายทางคือ สถานีขนส่งหมอชิต กรุงเทพเมืองฟ้าอมรฯ..   หลังจากพนักงานต้อนรับแจกขนมปังและน้ำดื่มเสร็จสรรพเรียบร้อย แสงไฟภายในตัวรถเริ่มมืดมิด ผมไม่เข้าใจเลยว่าเขาจะแจกขนมทำไมตอนสี่ทุ่ม แจกแล้วดันปิดไฟ จะให้ผมกินยังไงไม่ทราบ..

กว่า 6 ชั่วโมงในการเดินทาง ผมหลับๆ ตื่นๆ และเบลอๆ เพราะที่นั่งบนรถทัวร์ไม่ใช่เตียงขนาด 6 ฟุตที่จะนอนได้สบายนัก หวังว่าผมคงไม่กรนจนรบกวนผู้โดยสารคนที่นั่งข้างๆ  และหวังยิ่งกว่านั่นคือการเดินทางไปกลับอย่างปลอดภัย สาธุ๊...

05.00 น. หมอชิต 2

เสียงพนักงานประกาศแจ้งเตือนว่ารถใกล้ถึงจุดหมายปลายทางให้สำรวจสัมภาระ ผมตรวจดูกระเป่าสตางค์ แว่นตา โทรศัพท์ ทุกอย่างยังอยู่ครบ จึงรีบลงจากรถโดยไม่ลังเลเพื่อเดินทางเข้าที่พักหวังว่าจะได้หลับอีกซักงีบจริงๆก่อนที่จะเข้าร่วมประชุมสำคัญในนามตัวแทน(จำเป็น)ของโรงพยาบาล กับสมาชิกอีก 4 ท่าน..

09.00 น. มุ่งสู่ บริษัทบางกอกเมดิคอลซอฟท์แวร์ 

ไม่เกี่ยวกับฤกษ์ยาม แต่เกี่ยวกับเวลานัดหมาย เก้าโมงกว่าๆ ตัวแทนจากโรงพยาบาล บริษัทน้ำยา และบริษัท LIS พร้อมกันที่ห้องประชุมของบริษัท BMS ตอนที่ผมเดินทางไปถึงอาจารย์ชัยพรนั่งรอทุกคนอยู่ก่อนหน้าแล้ว พวกเรารอกันอีกพักใหญ่ๆ ก่อนที่จะเริ่มแนะนำตัวกันอย่างเป็นทางการและเริ่มการเจรจา.. ซึ่งเป็นการเจรจาที่ยากที่จะหาข้อยุติ เพราะฝ่ายต่างคงมีธงตั้งไว้อยู่ในใจกันเรียบร้อยแล้ว

• บริษัท BMS คงอยากให้ LIS เชื่อมต่อผ่าน BMS gateway ให้ทุกโรงพยาบาลโดยเร็ว และรีบติดต่อเพื่อวางแผนการติดตั้งระบบ 
• บริษัท LIS และบริษัทน้ำยา คงอยากแก้ปัญหาเรื่องการชำระค่าเชื่อมต่อย้อนหลังสำหรับโรงพยาบาลที่ติดตั้งระบบ LISไปแล้ว ทั้งอยากจ่ายให้น้อย หรือยืดระยะเวลาในการจ่ายออกไป หรือถ้าเป็นไปได้ไม่จ่ายเลยได้คงจะดี 
• โรงพยาบาล ไม่อยากจ่ายเงิน และไม่อยากให้ล๊อคการแสดงผล Lab 

เมื่อสร้างดาวในฝันกันคนละดวง แค่นึกก็หนักใจแล้วนะครับว่าจะคุยกันยังไง ถึงจะบรรลุเป้าหมายร่วมกันทุกฝ่าย แต่ก่อนจะพูดถึงรายละเอียดของการสนทนา ผมมีข้อมูลที่ต้องทำความเข้าใจกับทุกท่านกันอีกครั้งดังนี้ครับ

..................................................................................................................................................................
1.การรายงานผลแล็บและ LIS

รูปที่ 1 กรณีโรงพยาบาลที่ยังไม่ใช้ LIS

โรงพยาบาลที่ยังไม่ใช้ LIS การรายงานผลตรวจแล็บจากเครื่องตรวจวิเคราะห์ คงใช้วิธีแบบเก่า คือ พิมพ์รายงานผลจากเครื่องตรวจออกมา แล้วนำผลมาบันทึกในโปรแกรม HOSxPเสร็จแล้วยืนยันผลเข้าไป แค่นี้แพทย์สามารถดูผลแล็บผ่านโปรแกรม HOSxP ได้ทันที แต่วิธีแบบนี้ในมาตรฐาน LA เขาบอกว่า แหมมันอาจจะมี error จากคนคีย์ข้อมูลได้ แถมยังเป็นภาระงานอันหนักหน่วงของเจ้าหน้าที่ห้องแล็บ อย่ากระนั้นเลย ควรจะมีระบบ LIS  ที่สามารถนำผลจากเครื่องตรวจวิเคราะห์ส่งตรงไปยัง HIS ได้เลยโดยที่ไม่ต้องมาคีย์ผลกันให้เมื่อยมือกันอีกต่อไป จึงเป็นที่มาของการติดตั้งระบบ LIS

รูปที่ 2 โรงพยาบาลที่มีระบบ LIS

บริษัท LIS มีทั้งเป็นบริษัทเอกเทศ และเป็นบริษัทลูกของบริษัทน้ำยา บริษัทกลุ่มนี้เขาจะพัฒนาโปรแกรมที่เชื่อมต่อจากเครื่องตรวจวิเคราะห์ และแปลผลออกมาเพื่อส่งเข้าไปในฐานข้อมูลของ HOSxP โดยตรง  ซึ่งหากโรงพยาบาลต้องการติดตั้งระบบ LIS จะต้องติดต่อบริษัทเหล่านี้มาทำการเชื่อมต่อระบบโดยเขาก็จะคิดค่าค่าใช้จ่ายต่างๆ อยู่แล้ว แต่ในช่วงหลังๆ LIS กลายเป็นโปรโมชั่นในการนำเสนอให้กับโรงพยาบาลต่างๆ โดยบริษัทน้ำยาเขาจะมีระบบ LIS ให้พร้อมเลย ซึ่งบริษัท LIS เขาจะเสนอราคาให้บริษัทน้ำยา ประมาณนี้ครับ

• ค่า Hardware (ถ้ามี)
• ค่าเชื่อมต่อกับ HIS (ถ้ามี)
• ค่าแรงงาน แรงใจ..

เมื่ือบริษัท LISเสนอค่าใช้จ่ายในส่วนนี้ไปที่บริษัทน้ำยา บริษัทน้ำยาก็นำไปบวกลบคูณหาร และยื่นซองเสนอราคา เมื่อโรงพยาบาลเปิดซองประกวดราคาได้บริษัทน้ำยาเรียบร้อย ก็ไม่ต้องมาปวดหัววุ่นวายกับการไปติดต่อจ้างบริษัท LIS ถ้าคิดแบบเข้าใจกันง่ายๆ ค่าใช้ในส่วนของค่าเชื่อมต่อระบบกับ HIS คือเงินโรงพยาบาลทั้งนั้นแหละครับ เพียงแต่บริษัทน้ำยาเขาอำนวยความสะดวกให้ในชื่อที่เรียกกันว่า "โปรโมชั่น" และก็รวมค่าใช้จ่ายเบ็ดเสร็จมาในข้อเสนอตอนยื่นซองประกวดราคาเรียบร้อยแล้ว

แต่วิธีการเชื่อมต่อกับฐานข้อมูลของบริษัท LIS ที่ผ่านมา เชื่อมต่อโดยตรงกับฐานข้อมูลของ HOSxP ซึ่งวิธีการเชื่อมต่อแบบนี้ อ.ชัยพรเป็นห่วงอย่างมาก เพราะอาจจะทำให้เกิดผลแล็บผิดพลาดแล้วกลายเป็นเรื่องใหญ่เรื่องโตในภายหลังได้ จึงขอร้องแกมบังคับให้ใช้การเชื่อมต่อผ่านตัว BMS-Gateway ทุกโรงพยาบาล  โดยในเบื้องต้นได้ติดต่อประสานงานกับบริษัท LIS แต่ต่อมาทราบว่ามีบริษัทน้ำยาเข้ามาเกี่ยวข้อง ซึ่งก็ได้รับความร่วมมือดีมาก มาฟังคำชี้แจงกันไม่กี่แห่ง  และไม่ความคืบหน้ามากนักจากทาง LIS และบริษัทน้ำยาบางแห่ง  HOSxP เวอร์ชั่นเดือนกุมภาพันธ์ จึงวางมาตรการอารยะขัดแข็งโดยการปิดบังการแสดงผลแล็บ  เพื่อป้องกันไม่ให้แพทย์เห็นผลแล็บที่อาจจะผิดพลาดได้  จากการเชื่อมต่อโดยตรงที่ฐานข้อมูล  แต่ถึงกระนั้นก็ยังสามารถลงบันทึกผลแล็บตามปกติในแบบเดิมได้ เพียงแต่โรงพยาบาลต่างๆ คงไม่สะดวกและไม่อยากกลับไปทำแบบเดิม

รูปที่ 3 โรงพยาบาลที่มีระบบ LIS และถูกบล็อคการแสดงผล Lab

ถ้าดูจากภาพคงพอเข้าใจนะครับว่า มาตรการล๊อคการแสดงผลนั้นทำเพียงเพื่อไม่ให้แพทย์ดูผลจาก HOSxPเท่านั้น   เพราะว่าจากการเชื่อมต่อโดยตรงของ LIS ผลอาจจะผิดพลาดได้ และเป็นสิ่งที่สำคัญต่อการดูแลรักษาผู้ป่วยหากไม่แก้ไขให้ถูกต้อง ซึ่งตรงนี้เป็นประเด็นหลักที่สำคัญ ที่ทาง อ.ชัยพรเป็นห่วง

..................................................................................................................................................................
2.ค่าเชื่อมต่อระบบของโรงพยาบาล

 ค่าเชื่อมต่อระบบสำหรับโรงพยาบาลต่างๆ ถ้าเป็นโรงพยาบาลที่จะเริ่มใช้ LISใหม่ๆหรือหลังจากวันที่ 1 ตุลาคม 2555 ไม่ต้องห่วงครับว่าโรงพยาบาลจะไม่ได้จ่าย และอย่าคิดว่าบริษัทน้ำยาจ่ายให้ฟรี เพราะที่จริงแล้วก่อนที่บริษัทน้ำยาจะเสนอราคาให้โรงพยาบาล เขาจะต้องติดต่อขอราคาจากบริษัท LIS และบริษัท LIS ก็ต้องขอใบเสนอราคากับบริษัท BMS โดยสรุปแล้วก็เป็นเงินของโรงพยาบาลนั่นแหละครับที่จ่าย เพราะทั้งหมดเป็นต้นทุนที่บริษัทน้ำยาต้องนำไปบวกรวมแล้วมาคำนวนเพื่อคิดกำไรก่อนจะยื่นซองเสนอราคา เพียงแต่ทำรวมกันทั้งหมดเพื่อที่โรงพยาบาลไม่ต้องมาวุ่นวายจัดซื้อจัดจ้างกับระบบ LIS ต่างหาก

ส่วนค่าเชื่อมต่อระบบสำหรับโรงพยาบาลที่ใช้ระบบ LISก่อนหน้านี้แล้ว บริษัท BMSเหมาจ่ายในราคา 42,800บาท/โรงพยาบาล ซึ่งถือว่าเป็นราคาที่ถูกมาก  เพราะไม่ว่าจะอยู่ใกล้ไกล ได้ราคาเดียวกันหมด โดยค่าใช้จ่ายตรงนี้ เป็นค่าที่พัก ค่าเดินทาง ค่าเบื้ยเลี้ยงของพนักงานบริษัท BMS ที่มาดำเนินการติดตั้งให้ ส่วนที่เหลือก็เป็นรายรับให้บริษัท BMS

ผมอยากให้ยอมรับความจริงกันนะครับว่า"ค่าใช้จ่ายในส่วนนี้ยังไงเป็นเงินโรงพยาบาลที่ต้องจ่าย " เพียงแต่ที่ผ่านมาไม่ได้จ่ายเพราะมันไม่ได้ถูกคิดบวกรวมไว้ แต่ตอนนี้เมื่อจำเป็นต้องจ่ายย้อนหลังก็คือ ค่าใช้จ่ายสำหรับให้พนักงานของ BMS ที่ออกติดตั้งระบบให้เท่านั้นเอง และเรื่องนี้เป็นเรื่องที่สำคัญที่โรงพยาบาลควรจะต้องยอมจ่าย เพื่อที่จะให้ได้คุณภาพของข้อมูลที่ถูกต้อง

..............................................................................................................................................................

สรุปผลจากการประชุม

ที่จริงผมอยากถอดทุกคำพูด ของทุกท่านออกมาให้อ่านกันอย่างจุใจ แต่ด้วยเวลากว่า 3ชั่้วโมงของการพูดคุยกัน เอาเป็นว่าผมว่าผมรวบรัดให้อ่านก็แล้วกันสรุปใจความสำคัญกัน ว่ากันตามแนวทางในการเจรจา ดังนี้ครับ

1. เรื่องเหตุผลในการเชื่อมต่อผ่าน BMS Gateway อาจารย์ชัยพรได้อธิบายถึงเหตุผลที่ต้องมีการเชื่่อมต่อผ่าน Gatewayตรงนี้สำคัญมากนะครับอยากให้พวกเราทุกคนเข้าใจ คือ โดยปกติถ้ามาตรฐานของ HIS ทั่วๆไปการเชื่อมต่อข้อมูลไปยัง Database โดยตรงเขาจะไม่ทำกัน ถ้าเป็น LIS ของบริษัทต่างประเทศซึ่งมีประมาณ 30% มีการติดต่อกับผู้พัฒนาคือ BMS  และขอเชื่อมต่ออย่างถูกต้อง แต่บริษัท LIS ในเมืองไทยซึ่งมีประมาณ 70% ใช้วิธีการเชื่อมต่อโดยตรง ส่วนหนึ่งก็ทำให้ค่าใช้จ่ายถูกลงด้วย แต่สิ่งที่ อ.ชัยพรเป็นห่วง คือการเชื่อมต่อโดยตรงแบบนี้ อาจจะทำให้รายงานผลแล็บที่ส่งเข้าไปในโปรแกรม HOSxP เพื่อให้แพทย์ ดูผลประกอบการวินิจฉัยการรักษานั้น อาจจะผิดพลาดได้เช่นเดียวกัน ซึ่งเป็นเรื่องที่ซีเรียสมากหากผิดพลาด และเป็นการผิดพลาดที่มาจากโปรแกรม HOSxP ในฐานะที่เป็นผู้พัฒนาและ BMS เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ จึงไม่อาจยอมได้เพราะจะส่งผลกระทบต่อความเชื่อมั่นของบริษัท 
• ในประเด็นนี้ผู้เข้าร่วมประชุมทุกฝ่ายเห็นชอบร่วมกันครับว่าต้องมีการเชื่อมต่ออย่างถูกต้องผ่าน BMS Gateway  โดยไม่มีใครโต้แย้ง
2. เรื่องค่าใช้จ่าย สำหรับการเชื่อมต่อระบบ BMS Gateway แบ่งออกเป็น 3 ส่วนหลักๆ คือ
1. ค่าพัฒนา Software BMS Gateway ค่าใช้จ่ายส่วนนี้เป็นค่าใช้จ่ายของบริษัท LIS โดยตรงที่จะต้องจ้างบริษัท BMS พัฒนาโปรแกรมเชื่อมต่อกับของบริษัท LIS โดยจ่ายปีแรก 107,000 บาท /บริษัท จ่ายปีแรกครั้งเดียว ส่วนปีต่อไปหากมีการแก้ไขปรับปรุงโดยเกิดจากบริษัท LIS ก็จะต้องเสียเพิ่มภายหลัง 
• ค่าใช้จายในส่วนนี้เป็นของ บริษัท LIS ล้านเปอร์เซนต์ครับ และเป็นการใช้จ่ายที่ต้องเสียค่าพัฒนาโปรแกรมสำหรับเชื่อมต่อให้ถูกต้อง ข้อนี้ก็ไม่มีปัญหาครับ
2. ค่าเชื่อมต่อ BMS-Gateway ของแต่ละโรงพยาบาล ค่าใช้จ่ายในส่วนนี้ อาจารย์ชัยพรได้ให้รายละเอียดว่าเป็นค่าใช้จ่ายในส่วนของการให้พนักงานของ BMS ออกไปติดตั้ง ตรวจสอบ ซึ่งส่วนใหญ่ก็จะเป็น ค่าเดินทาง ค่าที่พัก ค่าเบี้ยเลี้ยง ของพนักงาน  ค่าเชื่อมต่อตรงนี้เดิมทีคิดว่าคุยกับบริษัท LIS ก็น่าจะจบ แต่เอาเข้าจริงๆเป็นประเด็นธุรกิจ เพราะบริษัท LIS รับงานต่อจากบริษัทน้ำยาอีกที และรวมๆกันแล้วก็เป็นเงินจำนวนมาก ถึงตอนที่จะจ่ายเงินเลยกลายเป็นประเด็นว่าใครจะจ่าย จ่ายเท่าไหร่ บางบริษัทตกลงกันยังไม่ได้ หรือบางบริษัทก็ตกลงยอมจ่ายกันอย่างจำใจเพื่อไม่ให้โรงพยาบาลต้องเดือนร้อน
3. ค่าพัฒนาปรับปรุง กรณีที่มีการปรับเปลี่ยน แก้ไขในปีต่อไป ซึ่งทาง LIS และ โรงพยาบาลจะต่อสัญญาหรือไม่ก็ได้ไม่ได้บังคับ
   สรุปแล้วเรื่องนี้จบไม่ลง ปลงไม่เป็นกันครับ ยังหาข้อลงตัวที่โดนใจทุกฝ่ายไม่ได้ มีแต่มาตรการเบื้องต้นสำหรับบริษัทน้ำยากับ BMS คือ การเข้าไปพูดคุยการทำแผนทำงานและการชำระเงินที่ยืดหยุ่นกันได้ ประเด็นในข้อสอง เป็นเรื่องที่พูดคุยกันนานมากโดยเฉพาะในส่วนค่าใช้จ่ายในการเชื่อมต่อกับ BMS-Gateway  มีทั้งเสนอให้ผ่อนชำระรายเดือน จ่ายเป็นค่าลิขสิทธิ์รายบริษัท ฯลฯ นอกจากนี้ยังมีเงื่อนไขอีกมากมายครับ และต่างก็อยู่ในจุดยืนของตัวเอง  แต่ก็ได้เห็นปัญหาร่วมกันครับ เพราะในโรงพยาบาลหนึ่งๆ มีบริษัทน้ำยาหลายบริษัทที่ใช้บริการอยู่ แต่ละบริษัทก็มีข้อจำกัดของตัวเอง โดยรวมแล้วยุ่งยากหากนั่งเจรจากันอยู่อย่างนี้  วิถีทางทางออกน่าจะอยู่ที่โรงพยาบาลครับ เพราะดูจะมีอำนาจต่อรองกับบริษัทน้ำยาได้และจบปัญหาทุกอย่างง่ายที่สุด แต่ก็ยังมีปัญหาว่าโรงพยาบาลต่างๆจะยอมกันหรือไม่
3. เรื่องการทบทวนมาตรการล๊อคการแสดงผลแล็บ  เมื่อการเจรจายังหาข้อยุติลงโดยรวมไม่ได้แต่ละฝ่ายคงต้องกลับไปคิดและปรึกษาหารือกันก่อน อาจารย์ชัยพรจึงตัดสินใจยกเลิกมาตรการ LIS-ERROR โดยจะมีผลในเวอร์ชั่นที่จะออกใหม่ และคงมาตรการนี้ไปอีกจนถึงสิ้นปี ซึ่งหมายความในปี 2557 หากยังตกลงกันไม่ได้และยังไม่ดำเนินการใดๆก็จะไม่มีการพูดคุยกันอีกแล้ว และทาง BMS จำเป็นที่จะต้องล๊อคการแสดงผลแล็บจริงๆ

...................................................................................................................................................................

ข้อเสนอเพื่อพิจารณา

อย่างที่ผมบอกครับว่าเป็นการเจรจาที่ทุกฝ่ายต่างมีเหตุและผล ซึ่งถ้าใครได้เข้าร่วมรับฟังก็จะเข้าใจว่าปัญหามันซับซ้อนและยุ่งยากกว่าที่คิด แม้ว่าบริษัทน้ำยายินยอมที่จะจ่าย แต่ก็แบบจำใจ หลายบริษัทก็เป็นภาระที่ไม่ง่ายซะทีเดียว ทางออกที่ง่ายและน่าจะได้ผลมากที่สุดคือโรงพยาบาลเป็นผู้กำหนดโชคชะตาด้วยตนเองครับ หลายท่านอาจจะงงๆว่า ไปเจรจายังไงถึงจะให้โรงพยาบาลจ่าย โง่อิบอาย..ก็สุดแล้วทุกท่านจะคิดพิจารณากันครับ

คำแนะนำที่ผมจะให้ทุกท่านได้ในเบื้องต้นตอนนี้ คือ การรีบชี้แจงและให้ข้อมูลกับผู้บริหารให้เข้าใจครับ ถึงเหตุผลทั้งหมด โดยมีทางเลือกให้ตัดสินใจ ดังนี้ครับ

1. ไม่จ่ายเงินค่าเชื่อมต่อ(แน่ๆ) หากท่านตัดสินใจใช้วิธีดูผลแล็บแบบเดิม ก็อาจจะยอมเสียค่า activate รายปีเท่านั้นสามารถใช้ HOSxP เวอร์ชั่นใหม่ๆได้ อย่างอื่นก็ไม่ต้องปวดหัวให้วุ่นวาย
2. ไม่จ่ายเงินค่าเชื่อมต่อภายในปีนี้ จะด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ วิธีนี้คงไม่ทำให้โรงพยาบาลของท่านมีปัญหาและสามารถจะใช้ HOSxP แบบที่ไม่มีการล๊อคผลแล็บไปได้อีกจนถึงสิ้นปี 2556 และท่านคงจะได้มีเวลาเตรียมตัวเตรียมใจและแจ้งเตือนให้กับบุคลากรในโรงพยาบาลทราบ อ้อ.. แต่ผมขอเตือนกันไว้ก่อนนะครับถ้าหากจะคิดติดต่อ BMS-Gatewayภายหลังจากนี้ โดยจะไปต่อรองให้บริษัทน้ำยาแถมเป็นโปรโมชั่นหรืออะไรก็แล้วแต่ที่คิดว่าโรงพยาบาลไม่ต้องจ่ายและทำในปีหน้า  แน่ใจนะครับว่า BMS จะยังคงราคาให้ที่ 42,800 บาท และบริษัทน้ำยาจะไม่บวกเพิ่มไว้ในรายการต้นทุนไปเรียบร้อย (ไมฮา)
3. จ่ายเงินค่าเชื่อมต่อ โดยให้บริษัทน้ำยา+LIS รับผิดชอบ มีทางเลือกให้ 3 ทางดังนี้
• บริษัทน้ำยาจ่ายเงินให้ BMS โดยโรงพยาบาลไม่ต้องยุ่งยาก บางบริษัทน้ำยา+LIS ได้ดำเนินการในส่วนนี้ไปให้เรียบร้อยแล้ว ท่านก็คงสบายใจได้ไม่ต้องทำอะไรครับ
• บริษัทน้ำยาบริจาคเงินให้โรงพยาบาล และโรงพยาบาลนำเงินบริจาคไปซื้อ BMS-Gatewayโดยไม่ต้องจัดซื้อจัดจ้าง ข้อนี้ถ้าพูดคุยกันได้น่าจะง่ายสำหรับทุกฝ่าย 
• โรงพยาบาลสำรองจ่ายไปก่อน และบริษัทน้ำยา/LIS นำเงินมาบริจาคคืนในภายหลัง อันนี้ก็แล้วแต่จะคุยกัน แต่ทั้งหมดควรรีบดำเนินการให้เสร็จก่อน 31 ธันวาคม 2556
4. จ่ายเงินค่าเชื่อมต่อโดยใช้เงินของโรงพยาบาล ข้อนี้ไม่ต้องไปวุ่นวายกับใคร กรณีนี้เหมาะสำหรับโรงพยาบาลที่มีกะตังค์น้อยถึงมาก แต่ผู้บริหารที่มีวิสัยทัศน์กว้างไกล และเข้าใจถ่องแท้ว่า ยังไงๆ มันก็เงินโรงพยาบาลนี่หว่า ยอมเสียน้อยเพื่อได้มาก ว่าแล้วก็สั่งให้ฝ่ายพัสดุดำเนินการศึกษาหาระเบียบและดำเนินการเรื่องจัดซื้อจัดจ้าง ติดต่อขอใบเสนอราคาจาก BMS โดยพลัน 
5. ไม่รู้ไม่ชี้ไม่ทำอะไร บ่นจ่มบริษัท BMS+บริษัทน้ำยา+บริษัท LISที่ไม่ยอมพูดคุยแก้ปัญหา ทำให้โรงพยาบาลต้องเดือดร้อน แล้วก็ปล่อยเวลาให้ลอยผ่านไปเรื่อยๆ เดี๋ยวสิ้นปีคงมีคนคนไปเจรจาหาทางออกให้อีกอยู่ดี ข้อนี้ก็อาจจะฝันหวานมากไปหน่อยนะครับและการรอคอยก็ไม่เกิดประโยชน์อะไร เพราะคงจะไม่มีการเจรจากันแบบนี้อีกแล้วในปีหน้า หากในช่วงนี้ยังไม่รีบดำเนินการใดๆแต่เนิ่นๆ ถ้ารอจนถึงปีหน้าคงจะตัวใครตัวมันละครับ! เพราะโปรโมชั่นคงไม่ได้ในราคานี้ ถึงตอนนั้นจะบีบก็ตาย จะคลายก็ขี้รดมือครับ

สุดท้ายที่ผมอยากฝากบอกทุกท่าน ขอความกรุณาอ่านทบทวนอีกหลายๆครั้ง หากยังไม่เข้าใจ เพราะถ้าท่านเข้าใจอย่างที่ผมเข้าใจว่าระบบ BMS-Gateway เป็นเรื่องที่สำคัญในระบบข้อมูลสุขภาพสิ่งที่จะต้องจ่ายในครั้งนี้มีความสำคัญอย่างมากเพราะหากผลแล็บผิดพลาดไปจากระบบที่ไม่ได้วางไว้ตามมาตรฐาน อาจส่งผลต่อการรักษาของแพทย์ได้เช่นกัน

ส่วนเงินที่จะจ่ายหรือไม่จ่าย แน่ใจกันจริงๆ เหรอครับว่าไม่ใช่เงินโรงพยาบาล ดังนั้นจะรอช้าอยู่ทำไมล่ะครับ เปลี่ยนวิกฤตเป็นโอกาส จากที่คิดกันว่าโรงพยาบาลถูกจับเป็นตัวประกัน เพราะที่จริงแล้วโรงพยาบาลคือคนที่อยู่ตรงกลางและเพียงหันหน้ามาคุยทาง BMSอยู่เพียงฝ่ายเดียวเท่านั้น ผมอยากให้ลองหันหลังกลับไปคุยกับบริษัทน้ำยาและLIS ซึ่งโรงพยาบาลมีความสามารถและมีอำนาจต่อรองได้ง่ายกว่ากันเยอะ เพราะยังไงบริษัทน้ำยาเขาคงไม่อยากเสียลูกค้าไปง่ายๆหรอกครับ..จริงไหม๊ครับ

............................................................................................................

21.00 น. ช่องจอดรถหมายเลข 130

หลังจากขึ้นไปนั่งบนรถจัดสัมภาระเข้าที่เข้าทางเรียบร้อย ผมหลับตาลงอย่างอ่อนล้า อยากจะหลับยาวไปจนถึงบ้าน พอกำลังเคลิ้มๆได้ที่ พนักงานต้อนรับมาสะกิดและบอกว่า "รับขนมกับน้ำด้วยค่ะ" 

วันที่ 8 มิถุนายน 56

เหลือเวลาอีกเพียง 206 วันในปี